W trzecim tomie "Zwycięstwa" zatytułowanym "Berlin-45" dramaturgia wydarzeń dochodzi do szczytu. Dwa i pół miliarda ludzi wyrusza do generalnego natarcia znad odry w kierunku Berlina. Gerhard przedstawia tę batalię z niebywałym rozmachem, nie szczędząc szczegółów. Przenosi też Czytelnika co jakiś czas za kulisy sztabów, dowództwa, gabinetów dyplomatycznych na Wschodzie i Zachodzie, po stronie sojuszniczej i nieprzyjaciela. Ta gorączkowa wręcz gra stanowi akompaniament do tamtej, na froncie. Sporo spraw poruszanych przez autora jest mało znanych lub wręcz całkiem dotąd nieznanych. Z pełną jaskrawością występuje w tym tomie ogromne znaczenie wkładu wojskowego Polaków w bitwie o Berlin, jak również głęboka istota problemu naszej roli politycznej w zarysowującym się już świecie powojennym. Dzień po dniu jesteśmy świadkami posuwania się naprzód gigantycznej ofensywy, w której rozpadają się armie III Rzeszy, a wraz z nimi ostatnie nadzieje Hitlera. Jednostki radzieckie, a obok nich polskie walczą wreszcie na ulicach Berlina. Nad płonącą, zrujnowaną stolicą wroga ukazują się flagi zwycięzców: czerwone i biało-czerwone. Bezprzykładna, ogromna rekompensata historii. Ta, o której marzyliśmy od września 1939 roku. Jednakże Polacy, którzy od pierwszej minuty tej wojny byli w nią wciągnięci, pozostają w walce również do jej ostatniej minuty. Gerhard podkreśla to, przedstawiając w zakończeniu książki wyzwolenie Czechosłowacji. Nie od rzeczy będzie wspomnieć, że autor "Zwycięstwa" zwraca uwagę na zalążki przyszłych konfliktów, te pierwsze oznaki, które dają się już zaobserwować w toku owych brzemiennych w wydarzenia ostatnich miesięcy drugiej wojny światowej. Tak jest: kończąca się wojna rzucała już cień na jutro świata. [lubimyczytać.pl]